“เต้-พัลลภ ปิยะตระกูล” ทีมกรุงเทพ พรรคสร้างอนาคตไทย โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กระบุว่า เมื่อวานไปชุมชนหนึ่งมา เจอน้องคนหนึ่งผมเผ้ายาวสีทองนั่งเล่นตรงศาลาริมน้ำตอนบ่ายๆ เลยเข้าไปทักทาย
เต้ : หวัดดีวัยรุ่น ไม่ไปโรงเรียนรึ
น้อง : ไม่ครับ
เต้ : แล้วเรียนอยู่มั้ย
น้อง : ไม่ครับ
เต้ : ทำไมอ่ะ
น้อง : ไม่ชอบครับ ครูสอนไม่สนุก
เต้ : อายุเท่าไหร่แล้ว ?
น้อง : 14 ครับ
เต้ : จบ ป.6 มั้ย
น้อง : ยังไม่จบครับ
เต้ : สูบบุหรี่ กินเหล้ามั้ย
น้อง : ไม่ครับ ไม่เคยลอง
เต้ : กระท่อม?
น้อง : ครับ (ยิ้ม)
เต้ : แล้วอยากเรียนมั้ย ถ้าครูสอนสนุก ?
น้อง :ไม่แน่ใจครับ ยังไม่เคยเจอ แต่ผมชอบอิสระ
เต้ : แล้วไม่ไปเรียนแม่ไม่ว่าหรอ แล้วนี่อยู่บ้านกับใคร แม่ให้ตังกินหนมป่ะ
น้อง : อยู่กับแม่ครับ แม่ไม่ว่า พ่อกับแม่เลิกกัน แม่ต้องไปทำงานทุกวันที่สายใต้(ไม่รู้ว่าทำอะไร) มีพี่สาวคนนึง แต่อยู่กับแฟนเค้า
เต้ : พี่อายุเท่าไหร่ ? เรียนมั้ย ?
น้อง : 17 ไม่ได้เรียนครับ
เต้ : อ่าาาา งั้นพี่กลับก่อนนะ
น้อง : ครับ
.
จากนั้นผมก็เดินออกมา ได้แต่คิดว่า คนหาเช้ากินค่ำและเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว จะเอาเวลาไหนมาดูแลและอบรมลูก เลยต้องปล่อยให้ลูกใช้ชีวิตตามยถากรรม ตามมีตามเกิด แววตาของน้องว่างเปล่า ไร้ทิศทาง ไม่มีความฝัน ขอแค่อยู่ไปวันๆ และสุดท้ายรอบข้างก็จะชี้ว่าเด็กแบบนี้เป็นภาระสังคม ไม่ต้องถามว่าอนาคตจะเป็นยังไง
.
ผมรู้สึกเจ็บใจทุกครั้งเวลาเจอเด็กๆแนวๆนี้ ว่าสังคมแม่งต้องการผลักให้เด็กในชุมชน ที่พ่อแม่ไม่มีความรู้มากพอและไม่มีอาชีพที่มั่นคง เลวทุกคนหรอวะ “มันอยากเลวกันจริงๆหรอวะ” “ชีวิตเหลวแหลกมันชอบกันหรอวะ”
“มันไม่อยากมีอนาคตที่ดีจริงหรอวะ”
.
คนจนในเมืองมีอีกมากโข ที่เค้าไม่เชื่อว่า ลูกหลานเค้าจะมีอนาคตที่ดีกว่าลูกคนรวย เค้าไม่เชื่อว่าการสร้างความรักความอบอุ่นและการเอาใจใส่ลูกตัวเอง จะดีไปกว่าเด็กข้างบ้านที่เริ่มเดินยา ส่งโพยบอล เค้าคิดว่าอยู่ตรงนี้ยังไงก็หนีไม่พ้น ช่างแม่ง!!!
.
ความรู้ความเข้าใจในการสั่งสอนลูกหลานก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วน คือ การที่สวัสดิการของภาครัฐไม่จริงใจและไม่ทั่วถึงในคนกลุ่มนี้เลย ผู้ใหญ่บ้านเมืองไม่เคยสนใจจะมาช่วยชุมชนอย่างจริงจังแม้แต่คนเดียว เชื่อมั้ย ว่าถ้าเราสร้างเศรษฐกิจให้ชุมชนอย่างจริงจัง พวกเค้าจะจนน้อยลง มีเวลามากขึ้น และอยู่กับลูกๆได้มากขึ้น แล้วถ้าสวัสดิการจากภาครัฐจริงใจและจริงจัง ปัญหาคุณภาพชีวิต ปัญหาสุขภาพ ปัญหาด้านการศึกษา ปัญหายาเสพติด ปัญหาเพศพานิชย์ ปัญหาบ่อนการพนัน ปัญหาการว่างงาน ปัญหาด้านสาธารณูปโภค และปัญหาเรื่องขนส่งมวลชน จะดีขึ้นจนตะลึงเลย
.
ขั้นแรก ขอเถอะครับ อย่ามองว่าเด็กๆพวกนี้เป็นปัญหากันเลย แต่เราต้องช่วยกัน สร้างอนาคต ให้เด็กๆเหล่านี้มีทิศทางและความมุ่งมั่น เพื่อเป็นกำลังให้ประเทศชาติในวันข้างหน้ากันนะครับ
.
