น.ส.ณัฏฐา มหัทธนา หรือ โบว์ นักเคลื่อนไหวทางการเมือง โพสต์เฟซบุ๊กถึงกรณีวาระนายกรัฐมนตรี 8 ปี ระบุว่า ประเด็นนายก 8 ปี การพยายามไปเถียงเพื่อเอาชนะกันในข้อกฎหมายอย่างเดียวนั้น ยากค่ะ อย่าลืมว่าพลเอกประยุทธ์แต่งตั้งคนร่างรธน.มากับมือนะ แต่งตั้งตุลาการศาลรัฐธรรมนูญด้วย การพูดเรื่องนี้เพื่อรักษาหลักการให้บ้านเมือง ต้องชี้ไปที่ปัญหาความชอบธรรมของ “การสะสมต้นทุนทางอำนาจ” นับตั้งแต่วันรัฐประหาร 22 พ.ค.57 ซึ่งคือจุดเริ่มต้นแห่งการ “สะสม”ทั้งอิทธิพล การใช้งบประมาณแผ่นดิน และการสร้างกลไกทางกฎหมายต่างๆ เพื่อให้ไปต่อได้เรื่อยๆ “ผ่านการเลือกตั้ง”มาจนถึงวันนี้
.
อย่าลืมว่าในห้าปีแรกนั้นคือการถืออำนาจสูงสุดอย่างไร้การตรวจสอบ 100% มีม.44ออกคำสั่งหัวหน้าคสช.ให้เป็นกฎหมายได้ จัดการร่างรัฐธรรมนูญได้ ออกกฎหมายประชามติเองได้ จับคนเห็นต่างขึ้นศาลทหารได้ ขังคุกได้ กักตัวไว้เฉยๆก็ได้ ปิดสื่อได้ ตั้งโครงการแจกเงินชื่อ “ประชารัฐ” แล้วเอาชื่อเดียวกันไปตั้งชื่อพรรคการเมืองได้ ตอนหาเสียงยังเอาบัตรสวัสดิการจากโครงการนั้นไปแจกคู่กับใบสมัครสมาชิกพรรคการเมืองชื่อเดียวกันอยู่เลย
.
ช่วงรณรงค์หาเสียงก็ยังมีอำนาจพิเศษตามม.44 อย่างเต็มที่ ไม่ปรับตำแหน่งเป็นรักษาการ ไม่ลดอำนาจการใช้งบประมาณและโยกย้ายข้าราชการตามที่ต้องเป็นในสนามเลือกตั้งปกติ แล้วก็มีโครงการ “ไทยนิยมยั่งยืน” เอางบไปประชาสัมพันธ์ผลงานรัฐทั่วประเทศ พร้อมส่งทหารและข้าราชการครูหลายแสนคนลงพื้นที่ปูพรมประชาสัมพันธ์ให้รัฐบาล
.
กกต.ทำได้แค่หลับตาสองข้างอย่างเชื่องๆไปเลย คอยออกใบเหลืองใบแดงและยุบพรรคฝ่ายตรงข้ามพอ กฎหมายเลือกตั้งแบบที่ปกติต้องมี ก็ไม่มีอยู่ในตอนนั้น สภาไม่ต้องพูดถึง ไม่มีผู้แทนราษฎร ไม่มีฝ่ายค้านอยู่ห้าปี
.
หลายคนคงจำไม่ได้ เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจข้อมูลข่าวสารในตอนนั้น สื่อไม่ได้ทำงานได้มากเท่าตอนนี้ คนอย่างเราถูกจับขังไปสองคืน ถูกดำเนินคดีความมั่นคงข้อหาหนักห้าหกคดีเพราะออกมาถือโทรโข่งเรียกร้องการเลือกตั้งในช่วงห้าปีนั้น ถูกขู่ดำเนินคดีเพิ่มเพราะไปเต้นอยู่ใน MV รณรงค์ไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ ขณะที่กลุ่มนักศึกษาที่รณรงค์กันตอนประชามติถูกจับขังไปเป็นเดือน แกนนำบางคนไม่มีโอกาสไปลงคะแนนเพราะนอนอยู่ในห้องขังหลังเดินสายแจกสติ๊กเกอร์ Vote No ตามตลาด หลายคนยังไม่รู้เลย
.
วันนี้ต้องตั้งคำถามดังๆ ว่าสังคมโอเคมั้ย กับการสะสมความได้เปรียบด้วยวิธีแบบนี้แล้วเดินต่อไปเรื่อยๆจากอิทธิพล อำนาจเงิน และอำนาจทางการเมือง ที่สะสมต่อยอดเรื่อยมาตั้งแต่วัน “ยึดอำนาจ” ก่อนจัดการเลือกตั้งเมื่อ “พร้อม” หลังผ่านไป 5 ปี แล้วมาเป็นนายกต่ออีก 4 ปี ก่อนจะติดใจขออยู่ต่ออีกสมัยให้ถึง 13 ปีกันไปเลย ไหนๆก็อุตส่าห์ตั้งสว.250 คนมากับมือ เพื่อรอโหวตให้ได้ตั้งห้าปี ซึ่งก็หมายถึงการโหวตเลือกนายกฯตั้งสองรอบอยู่แล้วนี่นา
.
ถามว่าเรารับ “มาตรฐานจริยธรรม” และ “การคอรัปชั่นอำนาจ”ระดับนี้กันได้หรือไม่? หากเสียงนี้ดังพอ ความเป็นไปได้ที่ศาลจะตัดสินแบบอิงเจตนารมณ์รัฐธรรมนูญไว้ครึ่งหนึ่ง คือเริ่มนับสักปี 60 ก็พอเป็นไปได้ จะได้ลงสวยๆหลังจบเทอมนี้ (แต่จะให้เริ่มนับปี 57 นั้น ฝันหวานไป) แต่หากศาลตัดสินให้เริ่มนับปี 62 และอดีตหัวหน้าคสช. ยังอยู่ยั้งยืนยงถึงขั้นลงสนามเลือกตั้งคราวหน้าต่อ โอกาส “เพื่อไทยแลนด์สไลด์” มีสูงมาก เพราะคนจะเทคะแนนเพื่อแสดงเจตนารมณ์ในสิ่งที่รัฐธรรมนูญรักษาไว้ให้ไม่ได้
.
แต่(อีกที)ถ้าถึงวันนั้นแล้วอำนาจ 250 สว.โหวตเลือกนายกยังอยู่ สภาพการจัดตั้งรัฐบาลแบบคราวก่อนก็ยังมีความเป็นไปได้ที่จะกลับมา ต่อให้ไม่ชนะเลือกตั้ง ก็ยังอาจจัดตั้งรัฐบาลผสมได้ ด้วยความที่มี 250 ตุนอยู่ในกระเป๋า สวนกล้วยฟาร์มงูเปิดใหม่ไม่ยาก แน่นอนถึงวันนั้นคนจำนวนมากคงไม่ทน ขบวนการเคลื่อนไหวที่แตกเป็นเสี่ยงๆไปก่อนหน้านี้จะกลับมามีพลัง ความปรองดองจะเกิดเพราะทุกสีทุกฝ่ายจะหลอมรวม เมื่อเส้นต่ำสุดแห่งความชอบธรรมถูกท้าทาย
.
- Advertisement -
